Wij lezen graag. Niet alleen de pulp roman terwijl je op een strandbedje ligt, maar ook zeker over onderwerpen die ons bezig houden. Dit is bijvoorbeeld één van mijn favoriete voor onderweg. Ik vertel je graag waarom.
Laat ik meteen met de deur in huis vallen: ik ga minimaal één keer per jaar in retraite. Heerlijk zo’n weekje even helemaal niets, maar het liefst hou je dat gevoel van rust zo lang mogelijk vast.
Dit jaar kreeg ik een leeslijst mee. De ene titel spreekt je meer aan dan de ander, maar als iemand die graag de voetjes van de vloer gooit intrigeerde deze titel mij natuurlijk wel een beetje. En dat bleek ook zeker terecht.
Het boek bestaat uit allemaal losse hoofdstukken. Ze staan met elkaar in verband, maar toch ook weer niet. Als je de hoofdstukken op volgorde leest vullen ze elkaar aan, maar je kunt ook prima in de trein zomaar een pagina open slaan.
Elk hoofdstuk laat je even nadenken. Ik raad ook echt aan om één hoofdstuk per dag door te nemen. Om het daarna even te laten bezinken. Het veranderd je manier van naar de wereld kijken: dat je opeens beseft op zo’n moker-vol station, dat we eigenlijk allemaal verbonden zijn met elkaar. We zien het zelf alleen niet meer zo goed.
Daarnaast leer je veel over de veel genoemde “verlichting”, het punt dat de gemiddelde westerling die een beetje met mindfulness bezig is het liefst zo snel mogelijk bereikt. Maar juist dán ga je er nooit komen. 9 uur per dag op je kop staan of dus 4 retraites per jaar gaan je echt niet sneller bij dat punt brengen, als je het ego niet laat varen.
Dit boek is dan ook echt niet de heilige graal waardoor je wel direct dat punt bereikt. Maar, mijn ervaring is wel: je komt een stuk dankbaarder en relaxter de dag door.
Dutch
English
French
German
Italian
Korean
Portuguese
Spanish
No Comments