“Waarom ben je eigenlijk nog steeds single?”

Naarmate de feestdagen dichterbij komen, lijkt deze vraag ook weer vaker onderwerp van gesprek te worden. Als ik op een feestje sta te kletsen met bekenden, wordt deze opmerking best vaak mijn kant op gegooid. “Goh, je bent echt een leuke meid, waarom heb jij nog steeds geen vriend?”. Vast en zeker goed bedoeld, maar ook een lastige vraag. En als het aan mij ligt, stoppen we gewoon zo snel mogelijk met dat verkapte compliment.

Laat ik voorop stellen: ik ben content met mijn leven. Ik huil mezelf niet in slaap omdat alleen mijn kat naast mij komt liggen ’s avonds, ik heb het redelijk voor elkaar en ik heb ontzettend leuke vrienden. Zodra iemand mij mee uit vraagt weet ik eigenlijk niet eens waar ik de tijd vandaan moet halen, zo vol is mijn agenda met andere leuke plannen. Maar ik ben ook maar een mens. Ik ben graag die Strong Independent Woman, maar wakker worden met lieve woordjes en kusjes op je wang werkt toch beter dan een kat die elke ochtend zijn natte koude neus in je gezicht drukt.

In mijn jeugd droomde ik altijd van een leven waarbij ik op mijn twintigste het hele huisje-boompje-beestje verhaal wel op orde zou hebben. En daar zit je dan, met allemaal vrienden om je heen die samen huizen kopen of al kleintjes op de wereld zetten. En ik? Ik breng al jaren niemand mee naar het kerstdiner.

Netflix &… cats

Maar de hopeloze romanticus in mij, die heeft het nooit echt opgegeven. Ik merk dat ik weer steeds vaker apps als Tinder open. De dagen worden kouder, Netflix staat vol met romantische kerstfilms en de momenten buiten waarbij ik nieuwe mensen ontmoet worden schaarser op deze dagen. In weekenden eindig je snel bij vrienden thuis, of met twee katten op de bank. Maar o jee, wat komt de vraag vaak voorbij op Tinder. “Zo’n knap meisje als jij, hoe kan jij nou nog steeds geen vriend hebben?”. Beats me, maar door zo’n mood-killer er in te gooien ga jij zeker weten de oplossing niet zijn.

Het nadeel van de vraag zo stellen, is dat het onbedoeld impliceert dat er wel iets mis met je moet zijn.

Of nu een vriend op een thuisfeestje of juist volslagen vreemde dit vraagt, je wilt het liefst zo snel mogelijk een gevat antwoord geven. Eentje waarmee je jezelf niet teveel de put in praat, dat er echt iets mis met je is. Gewoon iets grappigs, dat ik teveel one of the guys ben. Gevolgd door of ze nog een nieuw biertje willen, zodat ik zo snel mogelijk weg ben.

Maar, is er dan iets mis?

Toch denk je snel bij jezelf: “als deze mensen het niet aan de oppervlakte zien, dan zal er toch wel ergens onbewust een kronkel in de kop zitten?” Misschien hebben die drie eerdere vreemdgaande vriendjes mij onbewust verpest, laat ik mensen nu niet genoeg toe? Ben ik stiekem gewoon een beetje contactgestoord en praat ik mezelf altijd in de friend-zone? Of hebben de gescheiden ouders onbewust toch meer effect gehad dan ik had verwacht (nee hoor, love you pap en mam)? Eén ding is zeker: de persoon die de vraag grappend stelt, wil die antwoorden écht niet horen.

Terwijl ik dat allemaal opnoem, kan ik mij voorstellen dat er iemand direct denkt “Meid, heb je even?”. Maar ik ben er van overtuigd dat er met mij en met al die andere single ladies niks mis is. Ben ik perfect? Zeker niet. Maar wie wel? Ik ben ook onzeker over mijn uiterlijk en heb vast en zeker een herinnering of twee die mij belemmeren in het contact. Maar je kan mij niet wijs maken dat iedereen die in een relatie zit nooit meer aan zichzelf hoeven werken. En dat is maar goed ook. Want altijd dezelfde persoon blijven, dat zou maar gek zijn.

Mijn (gedeukte) dekseltje

Maar zullen we één ding afspreken? Zullen we gewoon stoppen met deze vraag stellen? Zeg gewoon dat je iemand aardig of knap vindt. Want het single leven is echt prima hoor. Ik kan altijd lekker doen waar ik zelf zin in heb, kom thuis wanneer ik wil en als ik een slechte dag heb, heeft ook niemand daar last van. Natuurlijk mis je wel bepaalde dingen. Maar ik doe het gewoon op mijn manier. Ik heb vast een raar trekje hier of daar, maar ik kom vanzelf een net zo gedeukt dekseltje tegen die perfect op het potje past. Tenminste, dat hou ik mezelf gewoon lekker voor.