Één jaar thuiswerken – hoe gaat het?

Laatst las ik mijn blog terug over mijn vakantie naar Noord-Italië begin Maart 2020 – toen het virus alleen nog in Italië gevonden was. Ik dacht dat we er na een gek voorjaar wel vanaf zouden zijn. Kwam ik toen even van een koude kermis thuis..

Inmiddels werk ik al een jaar thuis (Na Italië werd ik vriendelijk verzocht even weg te blijven. Toen ik uit deze eerste quarantaine mocht, ging het land op slot) en moet ik toegeven dat het wel effect heeft op mijn mentale gesteldheid.

Alleen thuis heeft voor- en nadelen

Ik woon in een appartement samen met mijn twee katten. Geen huisgenoot of partner verder. Gelukkig wel omringt door een aantal leuke buren. Met thuiswerken is het erg fijn om alleen te wonen (niemand die door je calls loopt of praat), maar in dee avonduren kan het opeens een stuk lastiger zijn. Zeker met de avondklok er nu bij, zie ik soms dagenlang fysiek geen vrienden of familie.

Ook al wilde ik het niet direct toegeven (ik deed tenslotte genoeg retraites voor lockdown en de yoga hield ik ook stug vol), ook ik begon het aan mijn mentale gesteldheid te merken. Opeens neerslachtig zijn, overprikkelt voelen terwijl ik niemand had gezien die dag. In de nacht opeens uren wakker liggen en paniekerig zijn over allemaal scenario’s.

Leren anders contact te zoeken met vrienden

Voorheen hoefde ik eigenlijk nauwelijks moeite te doen om vrienden te zien. Links voor op het festival, dat was the place to be. Er was bijna elk weekend wel een feest en dus een gelegenheid waar ik weer allemaal mensen zag. Van mijzelf ben ik iets minder fanatiek met appen of bellen, wat opeens best een uitdaging werd toen alle sociale evenementen afgelast werden.

Als ik met vrienden praat kan ik over de app soms hele boekdelen schrijven, maar de stap om uit het niets contact te zoeken met iemand vind ik lastiger.

Ik moest dus gaan leren om actief contact te zoeken met mensen – ook als je er geen specifieke reden voor hebt. Even bijbabbelen is een hartstikke goede reden. Daarnaast leerde ik ook dat je heus wel mag uitspreken dat je niet altijd even goed in je vel zit, je bent echt niet de enige daarin.

Bouw een goed ritme op

Toen de sportscholen sloten en de dagen donkerder werden, merkte ik ook wat sporten voor invloed op je mentale gesteldheid heeft. Of beter gezegd: hoe het veranderde op het moment dat ik niet genoeg sportte. Uitslapen voelde ’s ochtends vaak fijn, maar zorgde ervoor dat ik de hele ochtend (of zelfs dag) niet vooruit te branden was. Niet genoeg beweging betekende ook niet genoeg energie om nog andere dingen te ondernemen.

Ik ben dus sinds kort weer begonnen met een trainingsschema. Nu behelst dat vooral hardlopen (iets wat ik vroeger echt haatte), maar ook met de gewichten en weerstandsbanden wil ik thuis een goed ritme opbouwen. En skeeleren en Just Dance af en toe tussendoor voor de afwisseling.